прохвати́ть сов.

1. (пронзить, пробрать) разг. праня́ць, прабра́ць;

прохвати́ло моро́зом праняло́ (прабра́ла) маро́зам;

2. (нанести глубокую, сквозную рану) прост. праня́ць, прабі́ць, праця́ць;

3. безл. (о поносе), прост. праня́ць;

4. перен. (раскритиковать), прост. прахапі́ць, прахваці́ць, прабра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)