збо́раць

‘перамагчы, адолець каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збо́раю збо́раем
2-я ас. збо́раеш збо́раеце
3-я ас. збо́рае збо́раюць
Прошлы час
м. збо́раў збо́ралі
ж. збо́рала
н. збо́рала
Загадны лад
2-я ас. збо́рай збо́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час збо́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́лчыць

‘перамагчы, адолець, заваяваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зва́лчу зва́лчым
2-я ас. зва́лчыш зва́лчыце
3-я ас. зва́лчыць зва́лчаць
Прошлы час
м. зва́лчыў зва́лчылі
ж. зва́лчыла
н. зва́лчыла
Загадны лад
2-я ас. зва́лчы зва́лчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зва́лчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суздо́лець

‘перамагчы, адолець каго-небудзь; змагчы што-небудзь зрабіць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суздо́лею суздо́леем
2-я ас. суздо́лееш суздо́лееце
3-я ас. суздо́лее суздо́леюць
Прошлы час
м. суздо́леў суздо́лелі
ж. суздо́лела
н. суздо́лела
Загадны лад
2-я ас. суздо́лей суздо́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час суздо́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успанава́ць

‘перамагчы сябе ці каго-небудзь, узяць верх’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успану́ю успану́ем
2-я ас. успану́еш успану́еце
3-я ас. успану́е успану́юць
Прошлы час
м. успанава́ў успанава́лі
ж. успанава́ла
н. успанава́ла
Загадны лад
2-я ас. успану́й успану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час успанава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перамагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамага́ць несов. побежда́ть; преодолева́ть; переба́рывать; (трудности, чувства — ещё) превозмога́ть; см. перамагчы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапе́рнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Дамагаючыся адной і той жа мэты, спаборнічаць з кім-, чым-н., імкнуцца перамагчы.

С. у ведах.

|| наз. сапе́рніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Перамагчы каго-н. у гульні.

А. у шашкі.

|| незак. абгу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгу́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

1. Узяць верх, перамагчы.

П. хваробу.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

|| незак. пераду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога можна адолець, перамагчы ў барацьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)