успанава́ць
‘перамагчы сябе ці каго-небудзь, узяць верх’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
успану́ю | успану́ем | |
успану́еш | успану́еце | |
успану́е | успану́юць | |
Прошлы час | ||
успанава́ў | успанава́лі | |
успанава́ла | ||
успанава́ла | ||
Загадны лад | ||
успану́й | успану́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
успанава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)