адкрэ́мсаць

‘папсаваць, неахайна парэзаць што-небудзь; пакалаціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкрэ́мсаю адкрэ́мсаем
2-я ас. адкрэ́мсаеш адкрэ́мсаеце
3-я ас. адкрэ́мсае адкрэ́мсаюць
Прошлы час
м. адкрэ́мсаў адкрэ́мсалі
ж. адкрэ́мсала
н. адкрэ́мсала
Загадны лад
2-я ас. адкрэ́мсай адкрэ́мсайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адкрэ́мсаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асуро́чыць

‘прынесці няшчасце, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асуро́чу асуро́чым
2-я ас. асуро́чыш асуро́чыце
3-я ас. асуро́чыць асуро́чаць
Прошлы час
м. асуро́чыў асуро́чылі
ж. асуро́чыла
н. асуро́чыла
Загадны лад
2-я ас. асуро́ч асуро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час асуро́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набузава́ць

‘набіць каго-небудзь; запэцкаць, памяць, папсаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набузу́ю набузу́ем
2-я ас. набузу́еш набузу́еце
3-я ас. набузу́е набузу́юць
Прошлы час
м. набузава́ў набузава́лі
ж. набузава́ла
н. набузава́ла
Загадны лад
2-я ас. набузу́й набузу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набузава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нака́сціць

‘насмеціць на падлогу; папсаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нака́шчу нака́сцім
2-я ас. нака́сціш нака́сціце
3-я ас. нака́сціць нака́сцяць
Прошлы час
м. нака́сціў нака́сцілі
ж. нака́сціла
н. нака́сціла
Загадны лад
2-я ас. нака́сці нака́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час нака́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умардава́ць

‘змардаваць, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умарду́ю умарду́ем
2-я ас. умарду́еш умарду́еце
3-я ас. умарду́е умарду́юць
Прошлы час
м. умардава́ў умардава́лі
ж. умардава́ла
н. умардава́ла
Загадны лад
2-я ас. умарду́й умарду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умардава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пацю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што. Цюкаючы, папсаваць.

2. Цюкаць некаторы час. Арцём неяк мітусліва пацюкаў сякерай і хуценька адказаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бузаваць

‘вельмі папсаваць, патрапаць, запэцкаць што-небудзь; скончыць грубіяніць, хуліганіць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́бузую вы́бузуем
2-я ас. вы́бузуеш вы́бузуеце
3-я ас. вы́бузуе вы́бузуюць
Прошлы час
м. вы́бузаваў вы́бузавалі
ж. вы́бузавала
н. вы́бузавала
Загадны лад
2-я ас. вы́бузуй вы́бузуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́бузаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ *Пачу́баць, почу́баць ’пашкодзіць, папсаваць’ (ТС). Да чуб (гл.); параўн. таксама чу́бацца ’чубіць адзін аднаго’, чубіць ’біць, тузаць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пане́хтуваць ’зганьбіць’ (Сл. ПЗБ). Укр. поне́хтувати ’пагрэбаваць; папсаваць, зрабіць шкоду’. Ад nechati (гл: няхай) з т укладным у выніку экспрэсіўнага характару слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папсава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад папсаваць.

2. у знач. прым. Які стаў непрыдатным, непрыгодным; сапсаваны. У некаторых адсеках ляжала рознае ламачча, папсаваная мэбля, струхлелыя сеннікі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)