◎ *Пачу́баць, почу́баць ’пашкодзіць, папсаваць’ (ТС). Да чуб (гл.); параўн. таксама чу́бацца ’чубіць адзін аднаго’, чубіць ’біць, тузаць’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)