*Пачу́баць, почу́баць ’пашкодзіць, папсаваць’ (ТС). Да чуб (гл.); параўн. таксама чу́бацца ’чубіць адзін аднаго’, чубіцьбіць, тузаць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)