асуро́чыць
‘прынесці няшчасце, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| асуро́чу | асуро́чым | |
| асуро́чыш | асуро́чыце | |
| асуро́чыць | асуро́чаць | |
| Прошлы час | ||
| асуро́чыў | асуро́чылі | |
| асуро́чыла | ||
| асуро́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| асуро́ч | асуро́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| асуро́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)