выбры́кваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Бегаючы, ускідваць заднімі нагамі (пра жывёл).

2. перан. Гарэзіць, дурэць.

|| аднакр. вы́брыкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вы́брык, -у, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адблазнава́ць

‘зрабіць глупства, дурэць, дурыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адблазну́ю адблазну́ем
2-я ас. адблазну́еш адблазну́еце
3-я ас. адблазну́е адблазну́юць
Прошлы час
м. адблазнава́ў адблазнава́лі
ж. адблазнава́ла
н. адблазнава́ла
Загадны лад
2-я ас. адблазну́й адблазну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адблазнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бажаво́ліць

‘капрызіць, дурэць, жадаць лішняга’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бажаво́лю бажаво́лім
2-я ас. бажаво́ліш бажаво́ліце
3-я ас. бажаво́ліць бажаво́ляць
Прошлы час
м. бажаво́ліў бажаво́лілі
ж. бажаво́ліла
н. бажаво́ліла
Загадны лад
2-я ас. бажаво́ль бажаво́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бажаво́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пове́сничать несов., уст. сваво́ліць; (озорничать) гарэ́заваць, дурэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падду́рваць

‘ашукваць, падманваць каго-небудзь; дурэць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падду́рваю падду́рваем
2-я ас. падду́рваеш падду́рваеце
3-я ас. падду́рвае падду́рваюць
Прошлы час
м. падду́рваў падду́рвалі
ж. падду́рвала
н. падду́рвала
Загадны лад
2-я ас. падду́рвай падду́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падду́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

резви́ться несов. весялі́цца, дурэ́ць, гуля́ць; (озорничать) гарэ́заваць, гарэ́знічаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм.

1. Пачаць моцна дурэць. Дзеці вельмі раздурэлі.

2. Распусціцца, разленавацца. Раздурэў чалавек, нічога не робіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́заваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.

Весяліцца, дурэць, забаўляцца. У кустах гарэзавалі хлапчукі, лес за ракой адгукаўся на іх крыкі і смех. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

Усхадзіўся вецер.

|| незак. усхо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)