бажаво́ліць

‘капрызіць, дурэць, жадаць лішняга’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бажаво́лю бажаво́лім
2-я ас. бажаво́ліш бажаво́ліце
3-я ас. бажаво́ліць бажаво́ляць
Прошлы час
м. бажаво́ліў бажаво́лілі
ж. бажаво́ліла
н. бажаво́ліла
Загадны лад
2-я ас. бажаво́ль бажаво́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бажаво́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)