адблазнава́ць

‘зрабіць глупства, дурэць, дурыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адблазну́ю адблазну́ем
2-я ас. адблазну́еш адблазну́еце
3-я ас. адблазну́е адблазну́юць
Прошлы час
м. адблазнава́ў адблазнава́лі
ж. адблазнава́ла
н. адблазнава́ла
Загадны лад
2-я ас. адблазну́й адблазну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адблазнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)