магу́тнасць, ‑і,
1. Уласцівасць магутнага (у 2, 3 знач.); вялікая сіла, моц.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магу́тнасць, ‑і,
1. Уласцівасць магутнага (у 2, 3 знач.); вялікая сіла, моц.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Здо́лець, здале́ць ’магчы, змагчы’. Параўн. до́ліць ’перамагаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прэ́мія, ‑і,
1. Грашовае або іншае матэрыяльнае заахвочванне як узнагарода за поспехі, заслугі і пад.
2.
3.
4.
5. У дарэвалюцыйнай Расіі — бясплатны дадатак да часопіса або газеты, а таксама бясплатная прыдача пры пакупцы некаторых тавараў.
•••
[Ад лац. praemium — узнагарода.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Калды́га 1, колды́га ’крывы, кульгавы чалавек, які павольна ідзе’ (
Калды́га 2 ’скіба дзярністай зямлі на раллі, вялікія кавалкі сухой зямлі на заскароджаным молі’ (
Калды́га 3 ’парода лесуна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Талака́ 1 ’калектыўная дапамога пры выкананні сельскагаспадарчых работ’; ’група людзей, запрошаных на дапамогу’ (
Талака́ 2 ’ялавіна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шчы́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім цесна злучаны састаўныя часцінкі; які змяшчае вялікую колькасць рэчыва ў малым аб’ёме.
2. Які складаецца з блізка размешчаных адзін ля другога асоб, прадметаў, частак; часты.
3. Які мае мала прасторы, з абмежаванай прасторай; цесны.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)