велярыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дадатковая заднепаднябенная артыкуляцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадатко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дадатко́вы дадатко́вая дадатко́вае дадатко́выя
Р. дадатко́вага дадатко́вай
дадатко́вае		 дадатко́вага дадатко́вых
Д. дадатко́ваму дадатко́вай дадатко́ваму дадатко́вым
В. дадатко́вы (неадуш.)
дадатко́вага (адуш.)		 дадатко́вую дадатко́вае дадатко́выя (неадуш.)
дадатко́вых (адуш.)
Т. дадатко́вым дадатко́вай
дадатко́ваю		 дадатко́вым дадатко́вымі
М. дадатко́вым дадатко́вай дадатко́вым дадатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́счырк, -у, мн. -і, -аў, м.

Дадатковая рыса да апошняй літары ў чыім-н. подпісе ў выглядзе размашыстай завітушкі.

Распісацца з росчыркам.

|| прым. ро́счыркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улажэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго-н.

Пакет з улажэннем.

2. Звод, збор законаў, пастаноў (уст.).

У. аб пакараннях.

Саборнае ў. 1649 года.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. даплаціць.

2. Дадатковая плата.

Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Д. за багаж.

|| прым. даплатны́, -а́я, -о́е.

Даплатная каса.

○

Даплатное пісьмо — пісьмо, за перасылку якога плаціць атрымальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заўва́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.

1. Кароткае меркаванне наконт чаго-н.

Трапная з.

Заўвагі рэцэнзентаў.

2. Вымова, указанне на памылку.

Строгая з.

3. Дадатковая заметка, тлумачэнне да тэксту.

Падрадковыя заўвагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джо́кер, ‑а, м.

У некаторых картачных гульнях — дадатковая карта ў калодзе, якая можа замяніць любую іншую карту.

[Англ. joker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантрага́йка, ‑і, ДМ ‑гайцы; Р мн. ‑гаек; ж.

Дадатковая гайка, якая прыкручваецца з асноўнай для засцярогі яе ад самаскручвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. даплачваць — даплаціць.

2. Дадатковая плата. Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцье́ма, ‑ы, ж.

Дадатковая плата, якая выплачваецца з чыстай прыбылі вышэйшым служачым і кіраўнікам банкаўскіх, прамысловых і гандлёвых фірмаў у капіталістычных краінах.

[Фр. tantiéme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)