падарава́ць сов.

1. (каму, чаму што) прости́ть (кого, что, кому, чему что), извини́ть (кого, что);

2. (каму, чаму што) дарова́ть; пожа́ловать; ниспосла́ть (кого, что чем, кому, чему что и без доп.);

п. жыццё — дарова́ть жизнь;

3. разг., см. падары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пашто́ ’нашто’ (Касп.; ашм., Сл. ПЗБ; браг., Шатал.). Рус. паўн., сіб. пошто́ ’тс’. Бел. лексема можа быць не толькі запазычаннем з рус. мовы, але і калькай з польск. po co ’тс’, ’чаму’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беззапаве́тны, ‑ая, ‑ае.

Які аддаецца поўнасцю, да самазабыцця чаму‑н.; самаадданы. Беззапаветнае служэнне Радзіме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахвярава́льнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто прыносіць што‑н. у дар каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магні́ціць, ‑нічу, ‑ніціш, ‑ніціць; незак., што.

Надаваць чаму‑н. уласцівасці магніта. Магніціць стрэлку компаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавялі́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Надаць чаму‑н. празмернае значэнне. Перавялічыць заслугі, магчымасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́начы, прысл.

Ноччу. [Вольга Віктараўна:] — А чаму вы не хочаце начаваць? [Лабановіч:] — Я люблю хадзіць поначы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Спец. Надаваць пэўны рытм чаму‑н. Рытмаваць мелодыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьдзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.

Аказваць супрацьдзеянне, супраціўленне; перашкаджаць. Супрацьдзейнічаць варожай ідэалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каму і без дап. Рабіць пагражальны жэст рукой.

П. кулаком.

2. каму і чым. Папярэджваць з пагрозай пра што-н.

П. вайной.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чым. Служыць прыметай (чаго-н. небяспечнага, непрыемнага).

Рака пагражае разлівам.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каму-чаму. Пра што-н. дрэннае, што з’яўляецца пагрозай каму-, чаму-н.

Пагражае гангрэна.

|| зак. пагразі́ць, -ражу́, -ро́зіш, -ро́зіць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)