прыпе́каць
‘убіць, папрыбіваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | прыпе́каю | прыпе́каем | 
		
		
			| 2-я ас. | прыпе́каеш | прыпе́каеце | 
		
		
			| 3-я ас. | прыпе́кае | прыпе́каюць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | прыпе́каў | прыпе́калі | 
		
			| ж. | прыпе́кала | 
		
			| н. | прыпе́кала | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | прыпе́кай | прыпе́кайце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | прыпе́каўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
улялю́шчыць
‘убіць, загнаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | улялю́шчу | улялю́шчым | 
		
		
			| 2-я ас. | улялю́шчыш | улялю́шчыце | 
		
		
			| 3-я ас. | улялю́шчыць | улялю́шчаць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | улялю́шчыў | улялю́шчылі | 
		
			| ж. | улялю́шчыла | 
		
			| н. | улялю́шчыла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | улялю́шчы | улялю́шчыце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | улялю́шчыўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уцю́кнуць
‘убіць, забіць, уваткнуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | уцю́кну | уцю́кнем | 
		
		
			| 2-я ас. | уцю́кнеш | уцю́кнеце | 
		
		
			| 3-я ас. | уцю́кне | уцю́кнуць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | уцю́кнуў | уцю́кнулі | 
		
			| ж. | уцю́кнула | 
		
			| н. | уцю́кнула | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | уцю́кні | уцю́кніце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | уцю́кнуўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
наўбіва́ць сов. (во множестве) вбить, вколоти́ть; см. убі́ць 1
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
зарубі́ць¹, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак., што.
Загнуўшы, падшыць краі.
З. хусцінку.
|| незак. зару́бліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зару́бліванне, -я, н. і зару́бка, -і, ДМ -бцы, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
учало́піць
‘уталопіць, убіць у галаву што-небудзь каму-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | учало́плю | учало́пім | 
		
		
			| 2-я ас. | учало́піш | учало́піце | 
		
		
			| 3-я ас. | учало́піць | учало́пяць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | учало́піў | учало́пілі | 
		
			| ж. | учало́піла | 
		
			| н. | учало́піла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | учало́п | учало́пце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | учало́піўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
паўбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Убіць усё, многае. Паўбіваць цвікі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вдолби́ть сов.
1. удзяўбці́;
2. перен., разг. удзяўбці́, убі́ць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
◎ Наўманкі́ ’наўгад, прыблізна’ (браг., З нар. сл.), наўманкі ’навобмацак’ (Сцяшк. Сл.). Да ўману́ць ’убіць сабе ў галаву’, мана́ ’абман’; здань’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак.
1. каго-што. Пагубіць, давесці да смерці.
З. чалавека.
З. чыё-н. жыццё (сапсаваць жыццё каму-н., зрабіць няшчасным).
2. што. Марна патраціць (разм.).
З. многа грошай.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)