улялю́шчыць

‘убіць, загнаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улялю́шчу улялю́шчым
2-я ас. улялю́шчыш улялю́шчыце
3-я ас. улялю́шчыць улялю́шчаць
Прошлы час
м. улялю́шчыў улялю́шчылі
ж. улялю́шчыла
н. улялю́шчыла
Загадны лад
2-я ас. улялю́шчы улялю́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час улялю́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)