уцю́кнуць
‘убіць, забіць, уваткнуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уцю́кну | уцю́кнем | |
| уцю́кнеш | уцю́кнеце | |
| уцю́кне | уцю́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| уцю́кнуў | уцю́кнулі | |
| уцю́кнула | ||
| уцю́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| уцю́кні | уцю́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уцю́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)