учало́піць

‘уталопіць, убіць у галаву што-небудзь каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учало́плю учало́пім
2-я ас. учало́піш учало́піце
3-я ас. учало́піць учало́пяць
Прошлы час
м. учало́піў учало́пілі
ж. учало́піла
н. учало́піла
Загадны лад
2-я ас. учало́п учало́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час учало́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)