абязле́шваць
‘пазбаўляць лясоў што-небудзь; страчваць лясы, станавіцца бязлесным’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязле́шваю |
абязле́шваем |
| 2-я ас. |
абязле́шваеш |
абязле́шваеце |
| 3-я ас. |
абязле́швае |
абязле́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абязле́шваў |
абязле́швалі |
| ж. |
абязле́швала |
| н. |
абязле́швала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абязле́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нясі́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Страчваць сілы, станавіцца слабым, бяссільным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэкваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куе; ‑куецца; зак. і незак.
Страціць (страчваць) кваліфікацыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца грубым, страчваць мяккасць. Рукі грубеюць. // Станавіцца рэзкім, гучным, непрыемным (пра голас). Голас грубее.
2. Страчваць далікатнасць, рабіцца менш культурным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да страціцца.
2. Зал. да страчваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздзе́ціць
‘рабіцца бяздзетным, страчваць дзяцей; пазбаўляць дзяцей каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бяздзе́чу |
бяздзе́цім |
| 2-я ас. |
бяздзе́ціш |
бяздзе́ціце |
| 3-я ас. |
бяздзе́ціць |
бяздзе́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
бяздзе́ціў |
бяздзе́цілі |
| ж. |
бяздзе́ціла |
| н. |
бяздзе́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бяздзе́ць |
бяздзе́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бяздзе́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязжы́ліць
‘страчваць моц, станавіцца знясіленым; мучыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бязжы́лю |
бязжы́лім |
| 2-я ас. |
бязжы́ліш |
бязжы́ліце |
| 3-я ас. |
бязжы́ліць |
бязжы́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
бязжы́ліў |
бязжы́лілі |
| ж. |
бязжы́ліла |
| н. |
бязжы́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бязжы́ль |
бязжы́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бязжы́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыскваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.
Кніжн.
1. Страціць (страчваць) сваю кваліфікацыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэградзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.
Паступова страціць (страчваць) былыя добрыя якасці; прыйсці (прыходзіць) у заняпад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэнацыяналізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Страціць (страчваць) нацыянальныя асаблівасці.
2. толькі незак. Зал. да дэнацыяналізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)