бяздзе́ціць

‘рабіцца бяздзетным, страчваць дзяцей; пазбаўляць дзяцей каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяздзе́чу бяздзе́цім
2-я ас. бяздзе́ціш бяздзе́ціце
3-я ас. бяздзе́ціць бяздзе́цяць
Прошлы час
м. бяздзе́ціў бяздзе́цілі
ж. бяздзе́ціла
н. бяздзе́ціла
Загадны лад
2-я ас. бяздзе́ць бяздзе́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяздзе́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)