Verbum

outlive

v.

1) перажыва́ць каго́, даўжэ́й жыць як хто-што

2) аджыва́ць, стра́чваць сваю́ прыго́днасьць

prostrate

v.t.

1) валі́ць, кі́даць да ног, паніжа́ць, прыніжа́ць

2) прыво́дзіць да зьнямо́гі, мардава́ць, зьнясі́льваць

Sickness often prostrates people — Хваро́ба ча́ста зьнясі́львае людзе́й

v.i.

1) па́даць ні́цма

2) зьнемага́ць; стра́чваць сі́лы, слабе́ць, дахо́дзіць да зьнямо́гі

adj.

1) які́ ляжы́ць ні́цма

2) зва́лены, зьнямо́жаны, зьнясі́лены (хваро́бай)

3) бясьсі́льны, перамо́жаны

a prostrate enemy — перамо́жаны во́раг

lose

v., lost, losing, v.t.

1) губля́ць

He lost his book — Ён згубі́ў сваю́ кні́гу

2) тра́ціць, стра́чваць

to lose patience — стра́ціць цярплі́васьць

to lose one’s head — здурэ́ць

3) прайграва́ць (гро́шы, закла́д)

4) марнава́ць (час, наго́ду)

v.i.

губля́цца, стра́чвацца

to get lost — згубі́цца

The ship and its crew were lost — Карабе́ль і яго́ная кама́нда згубі́ліся або́ былі́ стра́чаныя

•

- lose oneself