прытры́мліваць несов.
1. (поддерживая, не давать упасть) приде́рживать;
2. (приостанавливать, замедлять движение) приде́рживать, приуде́рживать;
3. (приостанавливать, отсрочивать что-л.) заде́рживать;
4. (приберегать, не пускать в оборот) приде́рживать;
1-4 см. прытрыма́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запуска́ць I несов., в разн. знач. запуска́ть; пуска́ть; см. запусці́ць I
запуска́ць II несов.
1. в разн. знач. запуска́ть;
2. (волосы) отпуска́ть, отра́щивать;
1, 2 см. запусці́ць II
запуска́ць III несов. (переставать доить) запуска́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тапі́ць I несов., в разн. знач. топи́ть; (пускать ко дну — ещё) потопля́ть;
т. варо́жыя караблі́ — топи́ть (потопля́ть) вра́жеские корабли́;
падсу́дныя тапі́лі адзі́н друго́га — перен. подсуди́мые топи́ли друг дру́га
тапі́ць II несов. (превращать в жидкое состояние — сало и т.п.) топи́ть; (воск — ещё) пла́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напуска́ть несов.
1. напуска́ць; (нагонять) наганя́ць;
напуска́ть стра́ху (страх) на кого́ напуска́ць (наганя́ць) стра́ху на каго́;
2. (на кого — о внешнем виде, поведении) разг. напуска́ць;
напуска́ть на себя́ стро́гость напуска́ць на сябе́ стро́гасць;
3. (побуждать к нападению) напуска́ць; (пускать) пуска́ць; (натравливать) нацко́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Траста́ ‘прамая салома’ (Лекс. Бел. Палесся), ‘сцябло льну, канапель пасля мачэння, ляжання на лугах ці на льнішчы, з якога атрымліваюць валакно для пражы’ (ТСБМ, БелСЭ, 10), троста́ ‘саломка льну’: јак он нетʼорты (Уладз.); ‘кастрыца’ (Горбач, Зах.-пол. гов.); сюды ж траста́ ‘дранка’ (Сл. ПЗБ), ‘галлё’: масты памашчу з тонкае трасты (лоеў., Песні нар. свят, 28); трыста́ ‘водмель на возеры, парослая трыснягом або чаротам’ (Нік., Оч.), трасцё ‘трыснёг, чарот’ (Тур., Сл. ПЗБ), ст.-бел. тростье, тростие ‘трысцё’ (ГСБМ). Параўн. укр. треста́ ‘апрацаваная саломка льну, канопляў’ (паводле ЕСУМ, 5, 631 — з рускай мовы), рус. треста́ ‘сцябло каноплі ці льну пасля высушвання’, ‘чарот’, рус. пск. троста́, триста́ — зборная назва для балотных каленчатых раслін, трестье́, тростье́ ‘тс’, стараж.-рус. тростіе ‘зараснік трыснягу’: Игоръ‑князъ поскочи горностаемъ къ тростію (Слова аб паходзе Ігаравым); сюды ж, відаць, і ўкр. дыял. трі́ще ‘хмыз, дубцы’, а таксама балг. дыял. тр́с̥та ‘высякаць хмызняк і маладняк у высокім лесе’ (БД, 4, 146). Прасл. *trьsta Трубачоў (Ремесл. терм., 85) прапануе звязаць з *treskati (гл. трэск) з магчымым чаргаваннем, ‑sk‑/‑st‑, як у пускать — пустить (гл. пускаць, пусціць), параўн. траска́ 2, у такім выпадку рэалізуецца мадэль ‘раздзіраць’ — ‘плясці’ > ‘назва расліны, што ўжываецца для пляцення’ (Мяркулава, Очерки, 57), у тым ліку і назва іншых матэрыялаў для тых жа мэт. Сюды ж трасца́ ‘траста’ (ТС), якое з памяншальнай формы ⁺трастьца́ > трасцьца́ > трастца́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дно (мн. до́нья) в разн. знач. дно, род. дна ср., мн. дны, род. дноў;
◊
идти́, пуска́ть ко дну ісці́, пуска́ць на дно;
золото́е дно залато́е дно;
на дне на дне, (внизу) пады́спадам;
вверх дном дагары́ нага́мі;
до дна да дна;
на дне души́ на дне душы́;
ни дна ни покры́шки каб на цябе (яго́) лі́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паро́г м., в разн. знач. поро́г;
пераступі́ць це́раз п. — переступи́ть че́рез поро́г;
рачны́я ~гі — речны́е поро́ги;
п. свядо́масці — поро́г созна́ния;
слыхавы́ п. — слухово́й поро́г;
светлавы́ п. — светово́й поро́г;
◊ стая́ць на паро́зе чаго́ — стоя́ть на поро́ге чего́;
на п. не пуска́ць — на поро́г не пуска́ть;
абіва́ць ~гі — обива́ть поро́ги;
не выхо́дзіць за п. — не выходи́ть за поро́г;
пераступа́ць п. — переступа́ть поро́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поро́г в разн. знач. паро́г, -га м.;
днепро́вские поро́ги дняпро́ўскія паро́гі;
поро́г созна́ния психол. паро́г свядо́масці;
поро́г слы́шимости, слухово́й поро́г физиол. слыхавы́ паро́г;
светово́й поро́г физиол. светлавы́ паро́г;
◊
стоя́ть на поро́ге сме́рти стая́ць на паро́зе сме́рці;
на поро́г не пуска́ть на паро́г не пуска́ць;
обива́ть поро́ги абіва́ць паро́гі;
не выходи́ть за поро́г не выхо́дзіць за паро́г;
переступа́ть поро́г пераступа́ць паро́г.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
открыва́ть несов.
1. (дверь, окно, шкатулку) адчыня́ць, адкрыва́ць; (штору, занавес) адкрыва́ць;
2. (начинать) пачына́ць, распачына́ць; (собрание, заседание и т. п.) адкрыва́ць;
3. (класть начало существованию) адкрыва́ць;
4. (пускать, вводить в действие) пуска́ць, дава́ць, адкрыва́ць;
5. (предоставлять) адкрыва́ць, дава́ць;
6. (обнажать) адкрыва́ць;
7. (раскрывать) разго́ртваць; (глаза) расплю́шчваць, адкрыва́ць; (рот) разяўля́ць, адкрыва́ць;
8. перен. (разоблачать) выкрыва́ць, выяўля́ць;
9. перен. (откровенно сообщать) адкрыва́ць, выка́зваць;
10. (о научных открытиях) адкрыва́ць; см. откры́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дно (род. дна, мн. дны и до́нья, род. дноў) ср., в разн. знач. дно; (у бочки — ещё) дни́ще;
д. мо́ра — дно мо́ря;
д. бутэ́лькі — дно буты́лки;
◊ на дне — на дне;
да дна — до дна;
ісці́ (пуска́ць) на д. — идти́ (пуска́ть) ко дну;
залато́е д. — золото́е дно;
са дна мо́ра даста́ць — со дна мо́ря доста́ть;
апусці́цца на д. — опусти́ться на дно;
перавярну́цца ўве́рх дном — переверну́ться кве́рху дном;
перавярну́ць усё ўверх дном — переверну́ть всё вверх дном
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)