дно (род. дна,
◊ на дне — на дне;
да дна — до дна;
ісці́ (пуска́ць) на д. — идти́ (пуска́ть) ко дну;
залато́е д. — золото́е дно;
са дна мо́ра даста́ць — со дна мо́ря доста́ть;
апусці́цца на д. — опусти́ться на дно;
перавярну́цца ўве́рх дном — переверну́ться кве́рху дном;
перавярну́ць усё ўверх дном — переверну́ть всё вверх дном
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)