дно (
◊
идти́, пуска́ть ко дну ісці́, пуска́ць на дно;
золото́е дно залато́е дно;
на дне на дне, (внизу) пады́спадам;
вверх дном дагары́ нага́мі;
до дна да дна;
на дне души́ на дне душы́;
ни дна ни покры́шки каб на цябе (яго́) лі́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)