предотврати́ть сов. прадухілі́ць, адхілі́ць; (предупредить) папярэ́дзіць; см. предотвраща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальсамава́ць

‘насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бальсаму́ю бальсаму́ем
2-я ас. бальсаму́еш бальсаму́еце
3-я ас. бальсаму́е бальсаму́юць
Прошлы час
м. бальсамава́ў бальсамава́лі
ж. бальсамава́ла
н. бальсамава́ла
Загадны лад
2-я ас. бальсаму́й бальсаму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бальсаму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Насыціць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., каго-што.

Насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць гніенне і захаваць на доўгі час.

|| зак. забальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны і набальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. бальзамава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

форс-мажо́р, ‑у, м.

Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.

[Фр. forse majeure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампана́ж, ‑у, м.

Спец. Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.

[Фр. tamponnage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захво́рванне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. захворваць — захварэць; узнікненне хваробы. Прадухіліць захворванне.

2. Тое, што і хвароба. Інфекцыйныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предупреди́ть сов.

1. (заранее известить) папярэ́дзіць; паве́даміць (зара́ней); перасцерагчы́ (ад чаго);

предупреди́ть об опа́сности папярэ́дзіць аб небяспе́цы, перасцерагчы́ ад небяспе́кі;

2. (предотвратить) прадухілі́ць; адхілі́ць; папярэ́дзіць;

предупреди́ть пожа́р прадухілі́ць (папярэ́дзіць) пажа́р;

предупреди́ть несча́стье прадухілі́ць (папярэ́дзіць) няшча́сце;

3. (опередить) апярэ́дзіць, вы́перадзіць;

предупреди́ть собы́тия апярэ́дзіць (вы́перадзіць) падзе́і;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)