форс-мажо́р, ‑у, м.
Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.
[Фр. forse majeure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)