прадухілі́ць, -ілю́, -іліш, -іліць; -ілены; зак., што.

Загадзя ліквідаваць, устараніць.

П. бяду.

|| незак. прадухіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прадухіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадухілі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадухілю́ прадухі́лім
2-я ас. прадухі́ліш прадухі́ліце
3-я ас. прадухі́ліць прадухі́ляць
Прошлы час
м. прадухілі́ў прадухілі́лі
ж. прадухілі́ла
н. прадухілі́ла
Загадны лад
2-я ас. прадухілі́ прадухілі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прадухілі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадухілі́ць сов. предотврати́ть, предупреди́ть;

п. няшча́сце — предотврати́ть (предупреди́ть) несча́стье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадухілі́ць, ‑хілю, ‑хіліш, ‑хіліць; зак., што.

Загадзя ліквідаваць тое, што перашкаджае ажыццяўленню чаго‑н.; папярэдзіць. [Бабейка] не можа прадухіліць тое, што павінна непазбежна адбыцца, трэба шукаць іншага шляху, каб утрымацца самому і зберагчы тое, што стварыў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадухілі́ць, прадухіля́ць vórbeugen vi (што-н. D), verhüten vt, (réchtzeitig) ábwenden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прадухі́лены предотвращённый, предупреждённый; см. прадухілі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампана́ж, -у, м. (спец.).

Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.

|| прым. тампана́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадухіле́нне ср. предотвраще́ние, предупрежде́ние; см. прадухілі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадухіля́ць несов. предотвраща́ть, предупрежда́ть; см. прадухілі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадухіля́ць, ‑ню, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прадухіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)