тампана́ж, ‑у, м.
Спец. Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.
[Фр. tamponnage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)