переба́рщивать несов., разг. перабіра́ць (ме́ру), перадава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передава́ть несов., в разн. знач. перадава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транскрыбі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) транскрыпцыю, перадаць (перадаваць) транскрыпцыяй.

Т. тэкст.

|| наз. транскрыбі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перака́зы ’плёткі’ (Нас.). Ад пераказа́ць, перака́зваць ’перадаваць пачутае’, рус. перека́зывать ’наказаць, перадаваць вестку, просьбу’, укр. перека́зувати ’апавядаць; перадаваць на словах’, польск. przekaz ’паведамленне’, przekazać ’перадаць’. Усх.-слав.-польск. ізалекса. Да пера- і каза́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парапсіхало́гія, -і, ж. (спец.).

Вучэнне аб гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхалагічным стане аднаго чалавека другому.

|| прым. парапсіхалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сува́ць

‘соваць, усоўваць што-небудзь; перадаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сую́ суё́м
2-я ас. суе́ш суяце́
3-я ас. суе́ сую́ць
Прошлы час
м. сува́ў сува́лі
ж. сува́ла
н. сува́ла
Загадны лад
2-я ас. сува́й сува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суючы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец. Перадаваць інфармацыю па юзу ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

1. Унесці (уносіць) дэпазіт.

2. Перадаць (перадаваць) на захаванне.

Д. навуковую працу.

|| наз. дэпані́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. гл. выкласці.

2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

В. родную мову.

В. ва ўніверсітэце.

|| наз. выклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлетайпава́ць

‘перадаць (перадаваць) па тэлетайпе што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тэлетайпу́ю тэлетайпу́ем
2-я ас. тэлетайпу́еш тэлетайпу́еце
3-я ас. тэлетайпу́е тэлетайпу́юць
Прошлы час
м. тэлетайпава́ў тэлетайпава́лі
ж. тэлетайпава́ла
н. тэлетайпава́ла
Загадны лад
2-я ас. тэлетайпу́й тэлетайпу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тэлетайпу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)