перадава́ць

1. übergében* vt, überréichen vt; übertrágen* vt; überbríngen* vt (даставіць); übermítteln vt, áusrichten vt (прывітанне, словы і г. д.);

перадава́ць з рук у ру́кі (рэч, паперы і г. д.) áushändigen vt;

перадава́ць прывіта́нне éinen Gruß bestéllen [áusrichten, überbríngen*];

перадава́ць дале́й wéitergeben* vt; wéiterreichen vt;

перадава́ць на захава́нне in Verwáhrung gében*; (што-н. з пакалення ў пакаленне) tradíeren;

2. (узнавіць) wíedergeben* vt;

3. разм. (па радыё) übertrágen* vt, sénden vt, dúrchgeben* vt, bríngen* vt;

4. (паведаміць) mítteilen vt; mélden vt;

5. разм. (даць больш, чым патрэбна) zu viel gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перада́ць гл. перадаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

übermítteln

vt перадава́ць, перасыла́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bequeath

[bɪˈkwi:ð]

v.t.

1) запі́сваць

2) Figur. перадава́ць

to bequeath a knowledge — перадава́ць ве́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hand down

перадава́ць (нашча́дкам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sign away

перадава́ць (маёмасьць, правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

übersénden

* vt перадава́ць (вестку); перасыла́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúrchsagen

vt перадава́ць (па радыё)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überréichen

vt перадава́ць, уруча́ць; падно́сіць, дары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéitergeben

* аддз. vt перадава́ць, аддава́ць і́ншаму [дале́й]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)