перадава́ць гл. перадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перадаю́ перадаё́м
2-я ас. перадае́ш перадаяце́
3-я ас. перадае́ перадаю́ць
Прошлы час
м. перадава́ў перадава́лі
ж. перадава́ла
н. перадава́ла
Загадны лад
2-я ас. перадава́й перадава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перадаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадава́ць несов.

1. в разн. знач. передава́ть;

2. разг. (переходить границы должного) переба́рщивать; перехва́тывать;

1, 2 см. перада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце.

Незак. да перадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадава́ць

1. übergében* vt, überréichen vt; übertrágen* vt; überbríngen* vt (даставіць); übermítteln vt, áusrichten vt (прывітанне, словы і г. д.);

перадава́ць з рук у ру́кі (рэч, паперы і г. д.) áushändigen vt;

перадава́ць прывіта́нне éinen Gruß bestéllen [áusrichten, überbríngen*];

перадава́ць дале́й wéitergeben* vt; wéiterreichen vt;

перадава́ць на захава́нне in Verwáhrung gében*; (што-н. з пакалення ў пакаленне) tradíeren;

2. (узнавіць) wíedergeben* vt;

3. разм. (па радыё) übertrágen* vt, sénden vt, dúrchgeben* vt, bríngen* vt;

4. (паведаміць) mítteilen vt; mélden vt;

5. разм. (даць больш, чым патрэбна) zu viel gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перадава́ць, ’ісці, ехаць наперадзе’ (Нас.), піръдува́ць ’мітусіцца, перашкаджаючы ісці іншым’ (ушац., Нар. лекс.). Да пе́рад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак.

1. каго-што. Аддаць, уручыць, паведаміць каму-н.

П. пакет.

П. пачутае.

П. свае веды моладзі (перан.).

2. што. Распаўсюдзіць, давесці да каго-н. якім-н. чынам.

П. канцэрт па радыё.

3. што. Узнавіць, выкласці, адлюстраваць.

Правільна п. думку аўтара.

4. што. Аддаць у распараджэнне, на разгляд.

П. справу ў суд.

5. што. Аддаць у карыстанне.

П. сваю калекцыю музею.

6. што. Даць чаго-н. больш, чым трэба.

П. дзесяць рублёў пры разліку.

7. Перайсці меру ў чым-н., перастарацца (разм.).

Ён не вельмі перадасць у рабоце.

|| незак. перадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. перада́ча, -ы, ж. (да 1—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаправо́днасць, -і, ж. (спец.).

Уласцівасць цел перадаваць цеплыню ад нагрэтых участкаў да больш халодных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праектава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што (спец.).

Чарціць або перадаваць праекцыю.

|| наз. праектава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насві́стваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Свістам перадаваць якую-н. мелодыю.

Н. вальс.

|| наз. насві́стванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)