адзыча́ць

‘пазычаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзыча́ю адзыча́ем
2-я ас. адзыча́еш адзыча́еце
3-я ас. адзыча́е адзыча́юць
Прошлы час
м. адзыча́ў адзыча́лі
ж. адзыча́ла
н. адзыча́ла
Загадны лад
2-я ас. адзыча́й адзыча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзыча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзы́чваць

‘пазычаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзы́чваю адзы́чваем
2-я ас. адзы́чваеш адзы́чваеце
3-я ас. адзы́чвае адзы́чваюць
Прошлы час
м. адзы́чваў адзы́чвалі
ж. адзы́чвала
н. адзы́чвала
Загадны лад
2-я ас. адзы́чвай адзы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазы́чу пазы́чым
2-я ас. пазы́чыш пазы́чыце
3-я ас. пазы́чыць пазы́чаць
Прошлы час
м. пазы́чыў пазы́чылі
ж. пазы́чыла
н. пазы́чыла
Загадны лад
2-я ас. пазы́ч пазы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазы́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапазыча́ць

‘дадаткова пазычаць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапазыча́ю дапазыча́ем
2-я ас. дапазыча́еш дапазыча́еце
3-я ас. дапазыча́е дапазыча́юць
Прошлы час
м. дапазыча́ў дапазыча́лі
ж. дапазыча́ла
н. дапазыча́ла
Загадны лад
2-я ас. дапазыча́й дапазыча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапазыча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жабрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Прасіць міласціну.

2. Пазычаць што-н., не маючы свайго (разм.).

Трэба ісці ж. плуга ў суседзяў.

Не ўмеў шанаваць — ідзі ж. (прыказка).

|| зак. вы́жабраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. жабрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занима́ть​I несов. (брать взаймы) пазыча́ць (у каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вызыча́ць ’пазычаць’ (Нас.). З пазычыць (гл.) шляхам замяшчальнай прэфіксацыі (па‑ на вы‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

должа́ть несов., уст. браць у доўг, рабі́ць даўгі́, пазыча́ць, завінава́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одолжа́ться

1. пазыча́ць (у каго);

2. (пользоваться услугами) карыста́цца паслу́гамі (ла́скай);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вызы́ка, вызы́чка ’пазыка, дапамога’ (Нас.). Бязафікснае ўтварэнне ад вызычаць (гл.) і памяншальнае да яго. Адносна к на месцы заканамернага т гл. пазыка, пазычаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)