дапазыча́ць
‘дадаткова пазычаць што-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дапазыча́ю | дапазыча́ем | |
| дапазыча́еш | дапазыча́еце | |
| дапазыча́е | дапазыча́юць | |
| Прошлы час | ||
| дапазыча́ў | дапазыча́лі | |
| дапазыча́ла | ||
| дапазыча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дапазыча́й | дапазыча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дапазыча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)