ло́гіка-лінгвісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-лінгвісты́чны |
ло́гіка-лінгвісты́чная |
ло́гіка-лінгвісты́чнае |
ло́гіка-лінгвісты́чныя |
| Р. |
ло́гіка-лінгвісты́чнага |
ло́гіка-лінгвісты́чнай ло́гіка-лінгвісты́чнае |
ло́гіка-лінгвісты́чнага |
ло́гіка-лінгвісты́чных |
| Д. |
ло́гіка-лінгвісты́чнаму |
ло́гіка-лінгвісты́чнай |
ло́гіка-лінгвісты́чнаму |
ло́гіка-лінгвісты́чным |
| В. |
ло́гіка-лінгвісты́чны (неадуш.) ло́гіка-лінгвісты́чнага (адуш.) |
ло́гіка-лінгвісты́чную |
ло́гіка-лінгвісты́чнае |
ло́гіка-лінгвісты́чныя (неадуш.) ло́гіка-лінгвісты́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-лінгвісты́чным |
ло́гіка-лінгвісты́чнай ло́гіка-лінгвісты́чнаю |
ло́гіка-лінгвісты́чным |
ло́гіка-лінгвісты́чнымі |
| М. |
ло́гіка-лінгвісты́чным |
ло́гіка-лінгвісты́чнай |
ло́гіка-лінгвісты́чным |
ло́гіка-лінгвісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-матэматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-матэматы́чны |
ло́гіка-матэматы́чная |
ло́гіка-матэматы́чнае |
ло́гіка-матэматы́чныя |
| Р. |
ло́гіка-матэматы́чнага |
ло́гіка-матэматы́чнай ло́гіка-матэматы́чнае |
ло́гіка-матэматы́чнага |
ло́гіка-матэматы́чных |
| Д. |
ло́гіка-матэматы́чнаму |
ло́гіка-матэматы́чнай |
ло́гіка-матэматы́чнаму |
ло́гіка-матэматы́чным |
| В. |
ло́гіка-матэматы́чны (неадуш.) ло́гіка-матэматы́чнага (адуш.) |
ло́гіка-матэматы́чную |
ло́гіка-матэматы́чнае |
ло́гіка-матэматы́чныя (неадуш.) ло́гіка-матэматы́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-матэматы́чным |
ло́гіка-матэматы́чнай ло́гіка-матэматы́чнаю |
ло́гіка-матэматы́чным |
ло́гіка-матэматы́чнымі |
| М. |
ло́гіка-матэматы́чным |
ло́гіка-матэматы́чнай |
ло́гіка-матэматы́чным |
ло́гіка-матэматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-метадалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-метадалагі́чны |
ло́гіка-метадалагі́чная |
ло́гіка-метадалагі́чнае |
ло́гіка-метадалагі́чныя |
| Р. |
ло́гіка-метадалагі́чнага |
ло́гіка-метадалагі́чнай ло́гіка-метадалагі́чнае |
ло́гіка-метадалагі́чнага |
ло́гіка-метадалагі́чных |
| Д. |
ло́гіка-метадалагі́чнаму |
ло́гіка-метадалагі́чнай |
ло́гіка-метадалагі́чнаму |
ло́гіка-метадалагі́чным |
| В. |
ло́гіка-метадалагі́чны (неадуш.) ло́гіка-метадалагі́чнага (адуш.) |
ло́гіка-метадалагі́чную |
ло́гіка-метадалагі́чнае |
ло́гіка-метадалагі́чныя (неадуш.) ло́гіка-метадалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-метадалагі́чным |
ло́гіка-метадалагі́чнай ло́гіка-метадалагі́чнаю |
ло́гіка-метадалагі́чным |
ло́гіка-метадалагі́чнымі |
| М. |
ло́гіка-метадалагі́чным |
ло́гіка-метадалагі́чнай |
ло́гіка-метадалагі́чным |
ло́гіка-метадалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-семанты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-семанты́чны |
ло́гіка-семанты́чная |
ло́гіка-семанты́чнае |
ло́гіка-семанты́чныя |
| Р. |
ло́гіка-семанты́чнага |
ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чнае |
ло́гіка-семанты́чнага |
ло́гіка-семанты́чных |
| Д. |
ло́гіка-семанты́чнаму |
ло́гіка-семанты́чнай |
ло́гіка-семанты́чнаму |
ло́гіка-семанты́чным |
| В. |
ло́гіка-семанты́чны (неадуш.) ло́гіка-семанты́чнага (адуш.) |
ло́гіка-семанты́чную |
ло́гіка-семанты́чнае |
ло́гіка-семанты́чныя (неадуш.) ло́гіка-семанты́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-семанты́чным |
ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чнаю |
ло́гіка-семанты́чным |
ло́гіка-семанты́чнымі |
| М. |
ло́гіка-семанты́чным |
ло́гіка-семанты́чнай |
ло́гіка-семанты́чным |
ло́гіка-семанты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-структу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-структу́рны |
ло́гіка-структу́рная |
ло́гіка-структу́рнае |
ло́гіка-структу́рныя |
| Р. |
ло́гіка-структу́рнага |
ло́гіка-структу́рнай ло́гіка-структу́рнае |
ло́гіка-структу́рнага |
ло́гіка-структу́рных |
| Д. |
ло́гіка-структу́рнаму |
ло́гіка-структу́рнай |
ло́гіка-структу́рнаму |
ло́гіка-структу́рным |
| В. |
ло́гіка-структу́рны (неадуш.) ло́гіка-структу́рнага (адуш.) |
ло́гіка-структу́рную |
ло́гіка-структу́рнае |
ло́гіка-структу́рныя (неадуш.) ло́гіка-структу́рных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-структу́рным |
ло́гіка-структу́рнай ло́гіка-структу́рнаю |
ло́гіка-структу́рным |
ло́гіка-структу́рнымі |
| М. |
ло́гіка-структу́рным |
ло́гіка-структу́рнай |
ло́гіка-структу́рным |
ло́гіка-структу́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-тэарэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-тэарэты́чны |
ло́гіка-тэарэты́чная |
ло́гіка-тэарэты́чнае |
ло́гіка-тэарэты́чныя |
| Р. |
ло́гіка-тэарэты́чнага |
ло́гіка-тэарэты́чнай ло́гіка-тэарэты́чнае |
ло́гіка-тэарэты́чнага |
ло́гіка-тэарэты́чных |
| Д. |
ло́гіка-тэарэты́чнаму |
ло́гіка-тэарэты́чнай |
ло́гіка-тэарэты́чнаму |
ло́гіка-тэарэты́чным |
| В. |
ло́гіка-тэарэты́чны (неадуш.) ло́гіка-тэарэты́чнага (адуш.) |
ло́гіка-тэарэты́чную |
ло́гіка-тэарэты́чнае |
ло́гіка-тэарэты́чныя (неадуш.) ло́гіка-тэарэты́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-тэарэты́чным |
ло́гіка-тэарэты́чнай ло́гіка-тэарэты́чнаю |
ло́гіка-тэарэты́чным |
ло́гіка-тэарэты́чнымі |
| М. |
ло́гіка-тэарэты́чным |
ло́гіка-тэарэты́чнай |
ло́гіка-тэарэты́чным |
ло́гіка-тэарэты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ло́гік |
ло́гікі |
| Р. |
ло́гіка |
ло́гікаў |
| Д. |
ло́гіку |
ло́гікам |
| В. |
ло́гіка |
ло́гікаў |
| Т. |
ло́гікам |
ло́гікамі |
| М. |
ло́гіку |
ло́гіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лагі́чны, -ая, -ае.
1. гл. логіка.
2. Заканамерны, разумны, паслядоўны, які адпавядае законам логікі.
Л. вынік.
Л. учынак.
|| наз. лагі́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фрагмента́рнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць фрагментарнага. У самой знешняй фрагментарнасці паэмы [«Каліноўскі»] ёсць глыбокая прадуманасць і логіка. Бугаёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)