ло́гіка-матэматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-матэматы́чны ло́гіка-матэматы́чная ло́гіка-матэматы́чнае ло́гіка-матэматы́чныя
Р. ло́гіка-матэматы́чнага ло́гіка-матэматы́чнай
ло́гіка-матэматы́чнае		 ло́гіка-матэматы́чнага ло́гіка-матэматы́чных
Д. ло́гіка-матэматы́чнаму ло́гіка-матэматы́чнай ло́гіка-матэматы́чнаму ло́гіка-матэматы́чным
В. ло́гіка-матэматы́чны (неадуш.)
ло́гіка-матэматы́чнага (адуш.)		 ло́гіка-матэматы́чную ло́гіка-матэматы́чнае ло́гіка-матэматы́чныя (неадуш.)
ло́гіка-матэматы́чных (адуш.)
Т. ло́гіка-матэматы́чным ло́гіка-матэматы́чнай
ло́гіка-матэматы́чнаю		 ло́гіка-матэматы́чным ло́гіка-матэматы́чнымі
М. ло́гіка-матэматы́чным ло́гіка-матэматы́чнай ло́гіка-матэматы́чным ло́гіка-матэматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)