ло́гіка, -і, ДМ -гіцы, ж.
1. Навука аб законах і формах мыслення.
Дыялектычная л.
2. Ход разважанняў, вывадаў.
Выдатная л.
3. Унутраная заканамернасць чаго-н.
Л. падзей.
|| прым. лагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́гіка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ло́гіка |
| Р. |
ло́гікі |
| Д. |
ло́гіцы |
| В. |
ло́гіку |
| Т. |
ло́гікай
ло́гікаю |
| М. |
ло́гіцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка ж. ло́гика;
○ фарма́льная л. — форма́льная ло́гика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ло́гіка, ‑і, ДМ ‑гіцы, ж.
1. Навука аб законах і формах мыслення. Фармальная логіка. Дыялектычная логіка. Матэматычная логіка.
2. Ход разважанняў, вывадаў. У выступленні Тамары менш было запалу і рашучасці, затое логіка якая! Ермаловіч. // Правільнасць, разумнасць мыслення. [Міхал] ніколі не вызначаўся асаблівай выдатнасцю логікі ў думках. Чорны. Фронт быў ад нас яшчэ за сотні кіламетраў, але насуперак логіцы ўсім захацелася пачуць у гэтых выбухах грукат сваёй артылерыі. Карпюк.
3. Унутраная заканамернасць. Логіка рэчаў. □ Дзіўныя справы .. захапляюць мяне сваёй навізной, такім незвычайным для нашага жыцця паваротам падзей і логікай з’яў. Быкаў.
[Грэч. logikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Логіка ’навука аб законах і формах мыслення’, ’ход разважанняў’, ’унутраная заканамернасць’ (ТСБМ); ст.-бел. лоика (1519 г.) запазычанне са ст.-польск. loika (пры наяўнасці і logika, якое з с.-лац. logica (дзе ‑gi‑ > ‑ji‑) < лац. logica < ст.-грэч. λογική (τέκνα) ’навука размаўляць, весці дыспут’ (Слаўскі, 4, 324; Булыка, Лекс. запазыч., 161). Крукоўскі (Уплыў, 81) выводзіць лексему з рус. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ло́гіка-алгебраі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-алгебраі́чны |
ло́гіка-алгебраі́чная |
ло́гіка-алгебраі́чнае |
ло́гіка-алгебраі́чныя |
| Р. |
ло́гіка-алгебраі́чнага |
ло́гіка-алгебраі́чнай
ло́гіка-алгебраі́чнае |
ло́гіка-алгебраі́чнага |
ло́гіка-алгебраі́чных |
| Д. |
ло́гіка-алгебраі́чнаму |
ло́гіка-алгебраі́чнай |
ло́гіка-алгебраі́чнаму |
ло́гіка-алгебраі́чным |
| В. |
ло́гіка-алгебраі́чны (неадуш.)
ло́гіка-алгебраі́чнага (адуш.) |
ло́гіка-алгебраі́чную |
ло́гіка-алгебраі́чнае |
ло́гіка-алгебраі́чныя (неадуш.)
ло́гіка-алгебраі́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-алгебраі́чным |
ло́гіка-алгебраі́чнай
ло́гіка-алгебраі́чнаю |
ло́гіка-алгебраі́чным |
ло́гіка-алгебраі́чнымі |
| М. |
ло́гіка-алгебраі́чным |
ло́гіка-алгебраі́чнай |
ло́гіка-алгебраі́чным |
ло́гіка-алгебраі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-арыфметы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-арыфметы́чны |
ло́гіка-арыфметы́чная |
ло́гіка-арыфметы́чнае |
ло́гіка-арыфметы́чныя |
| Р. |
ло́гіка-арыфметы́чнага |
ло́гіка-арыфметы́чнай
ло́гіка-арыфметы́чнае |
ло́гіка-арыфметы́чнага |
ло́гіка-арыфметы́чных |
| Д. |
ло́гіка-арыфметы́чнаму |
ло́гіка-арыфметы́чнай |
ло́гіка-арыфметы́чнаму |
ло́гіка-арыфметы́чным |
| В. |
ло́гіка-арыфметы́чны (неадуш.)
ло́гіка-арыфметы́чнага (адуш.) |
ло́гіка-арыфметы́чную |
ло́гіка-арыфметы́чнае |
ло́гіка-арыфметы́чныя (неадуш.)
ло́гіка-арыфметы́чных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-арыфметы́чным |
ло́гіка-арыфметы́чнай
ло́гіка-арыфметы́чнаю |
ло́гіка-арыфметы́чным |
ло́гіка-арыфметы́чнымі |
| М. |
ло́гіка-арыфметы́чным |
ло́гіка-арыфметы́чнай |
ло́гіка-арыфметы́чным |
ло́гіка-арыфметы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-дэдукты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-дэдукты́ўны |
ло́гіка-дэдукты́ўная |
ло́гіка-дэдукты́ўнае |
ло́гіка-дэдукты́ўныя |
| Р. |
ло́гіка-дэдукты́ўнага |
ло́гіка-дэдукты́ўнай
ло́гіка-дэдукты́ўнае |
ло́гіка-дэдукты́ўнага |
ло́гіка-дэдукты́ўных |
| Д. |
ло́гіка-дэдукты́ўнаму |
ло́гіка-дэдукты́ўнай |
ло́гіка-дэдукты́ўнаму |
ло́гіка-дэдукты́ўным |
| В. |
ло́гіка-дэдукты́ўны (неадуш.)
ло́гіка-дэдукты́ўнага (адуш.) |
ло́гіка-дэдукты́ўную |
ло́гіка-дэдукты́ўнае |
ло́гіка-дэдукты́ўныя (неадуш.)
ло́гіка-дэдукты́ўных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-дэдукты́ўным |
ло́гіка-дэдукты́ўнай
ло́гіка-дэдукты́ўнаю |
ло́гіка-дэдукты́ўным |
ло́гіка-дэдукты́ўнымі |
| М. |
ло́гіка-дэдукты́ўным |
ло́гіка-дэдукты́ўнай |
ло́гіка-дэдукты́ўным |
ло́гіка-дэдукты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-дэдукцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-дэдукцы́йны |
ло́гіка-дэдукцы́йная |
ло́гіка-дэдукцы́йнае |
ло́гіка-дэдукцы́йныя |
| Р. |
ло́гіка-дэдукцы́йнага |
ло́гіка-дэдукцы́йнай
ло́гіка-дэдукцы́йнае |
ло́гіка-дэдукцы́йнага |
ло́гіка-дэдукцы́йных |
| Д. |
ло́гіка-дэдукцы́йнаму |
ло́гіка-дэдукцы́йнай |
ло́гіка-дэдукцы́йнаму |
ло́гіка-дэдукцы́йным |
| В. |
ло́гіка-дэдукцы́йны (неадуш.)
ло́гіка-дэдукцы́йнага (адуш.) |
ло́гіка-дэдукцы́йную |
ло́гіка-дэдукцы́йнае |
ло́гіка-дэдукцы́йныя (неадуш.)
ло́гіка-дэдукцы́йных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-дэдукцы́йным |
ло́гіка-дэдукцы́йнай
ло́гіка-дэдукцы́йнаю |
ло́гіка-дэдукцы́йным |
ло́гіка-дэдукцы́йнымі |
| М. |
ло́гіка-дэдукцы́йным |
ло́гіка-дэдукцы́йнай |
ло́гіка-дэдукцы́йным |
ло́гіка-дэдукцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́гіка-камбінато́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́гіка-камбінато́рны |
ло́гіка-камбінато́рная |
ло́гіка-камбінато́рнае |
ло́гіка-камбінато́рныя |
| Р. |
ло́гіка-камбінато́рнага |
ло́гіка-камбінато́рнай
ло́гіка-камбінато́рнае |
ло́гіка-камбінато́рнага |
ло́гіка-камбінато́рных |
| Д. |
ло́гіка-камбінато́рнаму |
ло́гіка-камбінато́рнай |
ло́гіка-камбінато́рнаму |
ло́гіка-камбінато́рным |
| В. |
ло́гіка-камбінато́рны (неадуш.)
ло́гіка-камбінато́рнага (адуш.) |
ло́гіка-камбінато́рную |
ло́гіка-камбінато́рнае |
ло́гіка-камбінато́рныя (неадуш.)
ло́гіка-камбінато́рных (адуш.) |
| Т. |
ло́гіка-камбінато́рным |
ло́гіка-камбінато́рнай
ло́гіка-камбінато́рнаю |
ло́гіка-камбінато́рным |
ло́гіка-камбінато́рнымі |
| М. |
ло́гіка-камбінато́рным |
ло́гіка-камбінато́рнай |
ло́гіка-камбінато́рным |
ло́гіка-камбінато́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)