ло́гіка-алгебраі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-алгебраі́чны ло́гіка-алгебраі́чная ло́гіка-алгебраі́чнае ло́гіка-алгебраі́чныя
Р. ло́гіка-алгебраі́чнага ло́гіка-алгебраі́чнай
ло́гіка-алгебраі́чнае		 ло́гіка-алгебраі́чнага ло́гіка-алгебраі́чных
Д. ло́гіка-алгебраі́чнаму ло́гіка-алгебраі́чнай ло́гіка-алгебраі́чнаму ло́гіка-алгебраі́чным
В. ло́гіка-алгебраі́чны (неадуш.)
ло́гіка-алгебраі́чнага (адуш.)		 ло́гіка-алгебраі́чную ло́гіка-алгебраі́чнае ло́гіка-алгебраі́чныя (неадуш.)
ло́гіка-алгебраі́чных (адуш.)
Т. ло́гіка-алгебраі́чным ло́гіка-алгебраі́чнай
ло́гіка-алгебраі́чнаю		 ло́гіка-алгебраі́чным ло́гіка-алгебраі́чнымі
М. ло́гіка-алгебраі́чным ло́гіка-алгебраі́чнай ло́гіка-алгебраі́чным ло́гіка-алгебраі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)