ло́гіка-дэдукты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-дэдукты́ўны ло́гіка-дэдукты́ўная ло́гіка-дэдукты́ўнае ло́гіка-дэдукты́ўныя
Р. ло́гіка-дэдукты́ўнага ло́гіка-дэдукты́ўнай
ло́гіка-дэдукты́ўнае		 ло́гіка-дэдукты́ўнага ло́гіка-дэдукты́ўных
Д. ло́гіка-дэдукты́ўнаму ло́гіка-дэдукты́ўнай ло́гіка-дэдукты́ўнаму ло́гіка-дэдукты́ўным
В. ло́гіка-дэдукты́ўны (неадуш.)
ло́гіка-дэдукты́ўнага (адуш.)		 ло́гіка-дэдукты́ўную ло́гіка-дэдукты́ўнае ло́гіка-дэдукты́ўныя (неадуш.)
ло́гіка-дэдукты́ўных (адуш.)
Т. ло́гіка-дэдукты́ўным ло́гіка-дэдукты́ўнай
ло́гіка-дэдукты́ўнаю		 ло́гіка-дэдукты́ўным ло́гіка-дэдукты́ўнымі
М. ло́гіка-дэдукты́ўным ло́гіка-дэдукты́ўнай ло́гіка-дэдукты́ўным ло́гіка-дэдукты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)