ло́гіка-структу́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-структу́рны ло́гіка-структу́рная ло́гіка-структу́рнае ло́гіка-структу́рныя
Р. ло́гіка-структу́рнага ло́гіка-структу́рнай
ло́гіка-структу́рнае		 ло́гіка-структу́рнага ло́гіка-структу́рных
Д. ло́гіка-структу́рнаму ло́гіка-структу́рнай ло́гіка-структу́рнаму ло́гіка-структу́рным
В. ло́гіка-структу́рны (неадуш.)
ло́гіка-структу́рнага (адуш.)		 ло́гіка-структу́рную ло́гіка-структу́рнае ло́гіка-структу́рныя (неадуш.)
ло́гіка-структу́рных (адуш.)
Т. ло́гіка-структу́рным ло́гіка-структу́рнай
ло́гіка-структу́рнаю		 ло́гіка-структу́рным ло́гіка-структу́рнымі
М. ло́гіка-структу́рным ло́гіка-структу́рнай ло́гіка-структу́рным ло́гіка-структу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)