ло́гіка-семанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-семанты́чны ло́гіка-семанты́чная ло́гіка-семанты́чнае ло́гіка-семанты́чныя
Р. ло́гіка-семанты́чнага ло́гіка-семанты́чнай
ло́гіка-семанты́чнае		 ло́гіка-семанты́чнага ло́гіка-семанты́чных
Д. ло́гіка-семанты́чнаму ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чнаму ло́гіка-семанты́чным
В. ло́гіка-семанты́чны (неадуш.)
ло́гіка-семанты́чнага (адуш.)		 ло́гіка-семанты́чную ло́гіка-семанты́чнае ло́гіка-семанты́чныя (неадуш.)
ло́гіка-семанты́чных (адуш.)
Т. ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнай
ло́гіка-семанты́чнаю		 ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнымі
М. ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)