папро́к, -у, мн. -і, -аў, м.

Дакор, незадавальненне, абвінавачанне, выказаныя каму-н.

Цяжкі п.

Сяброўскі п.

Кінуць п. каму-н. (папракнуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. бразгаць.

2. каго-што. З сілай кінуць, паваліць, выклікаўшы шум; грымнуць.

Б. аб зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

Кінуць, упусціць што-н. цяжкае з грукатам або ўтварыць шум, грукат.

За лесам гракнуў пярун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уры́нуць

‘укінуць, кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́ну уры́нем
2-я ас. уры́неш уры́неце
3-я ас. уры́не уры́нуць
Прошлы час
м. уры́нуў уры́нулі
ж. уры́нула
н. уры́нула
Загадны лад
2-я ас. уры́нь уры́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шабулды́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што. Кінуць у ваду або выплеснуць ваду куды-н.

Ш. камень у ваду.

2. Тое, што і шабулдыхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшугну́ць

‘прагнаць каго-небудзь, рэзка кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшугну́ адшугнё́м
2-я ас. адшугне́ш адшугняце́
3-я ас. адшугне́ адшугну́ць
Прошлы час
м. адшугну́ў адшугну́лі
ж. адшугну́ла
н. адшугну́ла
Загадны лад
2-я ас. адшугні́ адшугні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адшугну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бэ́хнуць

‘ударыць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь; грымнуць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бэ́хну бэ́хнем
2-я ас. бэ́хнеш бэ́хнеце
3-я ас. бэ́хне бэ́хнуць
Прошлы час
м. бэ́хнуў бэ́хнулі
ж. бэ́хнула
н. бэ́хнула
Загадны лад
2-я ас. бэ́хні бэ́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бэ́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шлэ́пнуць

‘кінуць што-небудзь; упасці, шлёпнуцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шлэ́пну шлэ́пнем
2-я ас. шлэ́пнеш шлэ́пнеце
3-я ас. шлэ́пне шлэ́пнуць
Прошлы час
м. шлэ́пнуў шлэ́пнулі
ж. шлэ́пнула
н. шлэ́пнула
Загадны лад
2-я ас. шлэ́пні шлэ́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шлэ́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпурляну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурляну́ шпурлянё́м
2-я ас. шпурляне́ш шпурленяце́
3-я ас. шпурляне́ шпурляну́ць
Прошлы час
м. шпурляну́ў шпурляну́лі
ж. шпурляну́ла
н. шпурляну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурляні́ шпурляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурляну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпурхну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурхну́ шпурхнё́м
2-я ас. шпурхне́ш шпурхняце́
3-я ас. шпурхне́ шпурхну́ць
Прошлы час
м. шпурхну́ў шпурхну́лі
ж. шпурхну́ла
н. шпурхну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурхні́ шпурхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)