адшугну́ць
‘прагнаць каго-небудзь, рэзка кінуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адшугну́ | адшугнё́м | |
| адшугне́ш | адшугняце́ | |
| адшугне́ | адшугну́ць | |
| Прошлы час | ||
| адшугну́ў | адшугну́лі | |
| адшугну́ла | ||
| адшугну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адшугні́ | адшугні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адшугну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)