Піскуце́ць (пыскутыты) ’пішчаць’ (кам., ЖНС). З *pisk‑otь, гл. піск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сі́ты (сіе́ты) ‘гэты’ (беласт., Сл. ПЗБ), сі́тый ‘тс’ (кам., Ск. нар. мовы; ЛА, 2): сі́тый чолове́к, сі́та хата, сі́тэ дэ́рыво (кам., Жыв. сл.), сы́тэ ‘гэтае’: сы́тэ порося́ худэ́е (кам., Шатал.), сі́тэ, сы́тэ ‘гэта’ (Сл. Брэс.). Спалучэнне ўказальных займеннікаў, што ўзыходзяць да *sь і *tъ (гл. сей, той): ст.-бел. сій ‘гэты’ сцягнулася ў сі, аналагічна ты/тый < тъй, та < та́я, тэ < то́е або тэ́е (Карскі 2-3, 194, 213).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лі́тусь, лі́тюсь ’у мінулым годзе’ (кам., драг., Сл. ПЗБ). Да ле́тась (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́каны (пэ́каный) ’спечаны’ (кам.; Жыв. НС). Да ⁺пе́каць ’пячы’ < пячы́/пе́кці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарды́нка (тырды́нка) ’жалезны абручык, які набіваецца на калодку кола’ (кам., Шатал.). Гл. тарарынка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́ртка ‘цёрка’ (кам., пін., Сл. ПЗБ, З нар. сл., Сл. Брэс.). Гл. та́рка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

е́льнік, -ку собир., м., в разн. знач. е́льник;

каля́ ракі́ рос е. — во́зле реки́ рос е́льник;

даро́га ўсла́на ~кам — доро́га у́стлана е́льником

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перастрэнуць (пырыстрі́нуты) ’дагнаць і перагарадзіць дарогу’ (кам., Жыв. НС). Да пера- і стрэць (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыбягны́, прыбыгны́й ’пазашлюбнае дзіця’ (кам., ЛА, 3). Да прыбе́гчы, прыбяга́ць з метафарычным пераносам значэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прысве́тны, прысві́тный ’вольны (пра час)’ (кам., Жыв. НС). Няясна, магчыма, ад прысвя́так, свя́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)