падкало́дны, -ая, -ае.

У выразе: змяя падкало́дная (разм.) — пра злога, каварнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змей, зме́я, мн. зме́і, -яў, м.

1. Вялікая змяя; тое, што і змяя (разм.).

2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі.

Трохгаловы з.

3. Лёгкі каркас, абцягнуты паперай ці матэрыяй, які запускаецца на нітцы ў паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алігадо́н

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алігадо́н алігадо́ны
Р. алігадо́на алігадо́наў
Д. алігадо́ну алігадо́нам
В. алігадо́на алігадо́наў
Т. алігадо́нам алігадо́намі
М. алігадо́не алігадо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грыму́чнік

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грыму́чнік грыму́чнікі
Р. грыму́чніка грыму́чнікаў
Д. грыму́чніку грыму́чнікам
В. грыму́чніка грыму́чнікаў
Т. грыму́чнікам грыму́чнікамі
М. грыму́чніку грыму́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́фія

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́фія ку́фіі
Р. ку́фіі ку́фій
Д. ку́фіі ку́фіям
В. ку́фію ку́фій
Т. ку́фіяй
ку́фіяю		 ку́фіямі
М. ку́фіі ку́фіях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкало́дны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: змяя (гадзюка) падкалодная гл. змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́лаз

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́лаз по́лазы
Р. по́лаза по́лазаў
Д. по́лазу по́лазам
В. по́лаза по́лазаў
Т. по́лазам по́лазамі
М. по́лазе по́лазах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́спід

‘ядавітая змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́спід а́спіды
Р. а́спіда а́спідаў
Д. а́спіду а́спідам
В. а́спіда а́спідаў
Т. а́спідам а́спідамі
М. а́спідзе а́спідах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мядзя́нка

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядзя́нка мядзя́нкі
Р. мядзя́нкі мядзя́нак
Д. мядзя́нцы мядзя́нкам
В. мядзя́нку мядзя́нак
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю		 мядзя́нкамі
М. мядзя́нцы мядзя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́йка

‘памянш. да змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зме́йка зме́йкі
Р. зме́йкі зме́ек
Д. зме́йцы зме́йкам
В. зме́йку зме́ек
Т. зме́йкай
зме́йкаю		 зме́йкамі
М. зме́йцы зме́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)