грыму́чнік
‘змяя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| грыму́чнік | грыму́чнікі | |
| грыму́чніка | грыму́чнікаў | |
| грыму́чніку | грыму́чнікам | |
| грыму́чніка | грыму́чнікаў | |
| грыму́чнікам | грыму́чнікамі | |
| грыму́чніку | грыму́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)