зме́йка
‘памянш. да змяя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зме́йка | зме́йкі | |
зме́йкі | зме́ек | |
зме́йцы | зме́йкам | |
зме́йку | зме́ек | |
зме́йкай зме́йкаю |
зме́йкамі | |
зме́йцы | зме́йках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)