зме́йка
‘памянш. да змяя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зме́йка | зме́йкі | |
| зме́йкі | зме́ек | |
| зме́йцы | зме́йкам | |
| зме́йку | зме́ек | |
| зме́йкай зме́йкаю |
зме́йкамі | |
| зме́йцы | зме́йках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)