ку́фія
‘змяя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́фія | ку́фіі | |
| ку́фіі | ку́фій | |
| ку́фіі | ку́фіям | |
| ку́фію | ку́фій | |
| ку́фіяй ку́фіяю |
ку́фіямі | |
| ку́фіі | ку́фіях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)