канфіскава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Забраць (забіраць) на карысць дзяржавы пастановай дзяржаўнай улады.

К. маёмасць.

|| наз. канфіска́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загрэ́бці, -грабу́, -грабе́ш, -грабе́; -грабём, -грабяце́, -грабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак.

1. гл. заграбаць.

2. каго. Схапіць, арыштаваць або раптоўна забраць куды-н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перагла́баць ’перанасіць, забраць’ (Касп.). Да пера- і гла́баць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адатну́ць

‘аддзяліць, забраць, выдаліць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адатну́ адатнё́м
2-я ас. адатне́ш адатняце́
3-я ас. адатне́ адатну́ць
Прошлы час
м. адатну́ў адатну́лі
ж. адатну́ла
н. адатну́ла
Загадны лад
2-я ас. адатні́ адатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загра́біць

‘загрэбці, схапіць, нахабна забраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загра́блю загра́бім
2-я ас. загра́біш загра́біце
3-я ас. загра́біць загра́бяць
Прошлы час
м. загра́біў загра́білі
ж. загра́біла
н. загра́біла
Загадны лад
2-я ас. загра́б загра́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час загра́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закаве́ліць

‘зачапіць, забраць чаго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закаве́лю закаве́лім
2-я ас. закаве́ліш закаве́ліце
3-я ас. закаве́ліць закаве́ляць
Прошлы час
м. закаве́ліў закаве́лілі
ж. закаве́ліла
н. закаве́ліла
Загадны лад
2-я ас. закаве́ль закаве́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаве́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зрабава́ць

‘сілай, разбоем забраць у каго-небудзь што-небудзь, разграбіць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрабу́ю зрабу́ем
2-я ас. зрабу́еш зрабу́еце
3-я ас. зрабу́е зрабу́юць
Прошлы час
м. зрабава́ў зрабава́лі
ж. зрабава́ла
н. зрабава́ла
Загадны лад
2-я ас. зрабу́й зрабу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зрабава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поверста́ть​II сов., уст.

1. (чем) надзялі́ць;

2. (с кем) ураўнава́ць;

3. (с предл. «в») адда́ць, забра́ць;

поверста́ть в солдаты адда́ць (забра́ць) у салда́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́матаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго-што. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

В. усе сілы.

Дарога мяне выматала.

В. душу.

2. што. Прымусіць паступова выдаткаваць; выцягнуць, забраць па частках усё.

В. усе грошы.

|| незак. вымо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)