адатну́ць
‘аддзяліць, забраць, выдаліць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адатну́ | адатнё́м | |
адатне́ш | адатняце́ | |
адатне́ | адатну́ць | |
Прошлы час | ||
адатну́ў | адатну́лі | |
адатну́ла | ||
адатну́ла | ||
Загадны лад | ||
адатні́ | адатні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
адатну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)