бянё́хаць
‘забаўляць, няньчыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бянё́хаю |
бянё́хаем |
| 2-я ас. |
бянё́хаеш |
бянё́хаеце |
| 3-я ас. |
бянё́хае |
бянё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
бянё́хаў |
бянё́халі |
| ж. |
бянё́хала |
| н. |
бянё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бянё́хай |
бянё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бянё́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пачу́кваць
‘падскокваць; забаўляць каго-небудзь (дзіця)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пачу́кваю |
пачу́кваем |
| 2-я ас. |
пачу́кваеш |
пачу́кваеце |
| 3-я ас. |
пачу́квае |
пачу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пачу́кваў |
пачу́квалі |
| ж. |
пачу́квала |
| н. |
пачу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пачу́квай |
пачу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пачу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгу́кваць
‘распяваць песню; забаўляць, весяліць каго-небудзь размовамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́кваю |
разгу́кваем |
| 2-я ас. |
разгу́кваеш |
разгу́кваеце |
| 3-я ас. |
разгу́квае |
разгу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́кваў |
разгу́квалі |
| ж. |
разгу́квала |
| н. |
разгу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгу́квай |
разгу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
потеша́ть несов. пацяша́ць, це́шыць; (забавлять) забаўля́ць; (веселить) весялі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
те́шить несов.
1. (доставлять утешение, утешать) це́шыць;
2. (забавлять, развлекать, веселить) разг. забаўля́ць, пацяша́ць, весялі́ць;
те́шить пу́блику пацяша́ць (забаўля́ць, весялі́ць) пу́бліку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развлека́ть несов.
1. забаўля́ць, весялі́ць, развесяля́ць; пацяша́ць;
2. (отвлекать) займа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
це́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. каго-што
1. Выклікаць радасць, задавальненне, весяліць.
Атрыманы ўраджай цешыў хлебароба.
Усё, што здарылася, яго не цешыла, а засмучала.
2. Забаўляць.
Ц. дзіця цацкамі.
3. Суцяшаць, абнадзейваць.
Ц. сябе надзеяй на лепшае.
|| зак. паце́шыць, -шу, -шыш, -шыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазабаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.
Забаўляць некаторы час. [Алена:] Пакалышы, пазабаўляй [дзіця] яшчэ хвілінку. Глебка. — Ідзі пазабаўляй вартавога, ты ж павінна ўмець, — сказаў да.. [Клавы] Банадысь. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разба́яць ’забаўляць’ (Федар.), разба́іваць ’займацца пустымі размовамі’, ’разносіць звесткі аб чым-небудзь’ (Нас.), ’весці размову’ (Бяльк.), разба́іцца ’разгаварыцца’, ’доўга гаварыць’ (Нас.), рус. дыял. разба́ять, разба́ивать ’балбатаць, размаўляць пра пустое’, ’адгаворваць’, ’забаўляць’, ’расхвальваць’, разба́йка ’балбатня, пустаслоўе’. Ад раз- і ба́яць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
весялі́ць, ‑лю, вяселіш, вяселіць; незак., каго.
Рабіць вясёлым; забаўляць. Весяліць дзяцей. □ Марцін добра спяваў, танцаваў, весяліў людзей вострым словам.. Брыль. Сядзяць за півам, выпіваюць, Аб розных справах разважаюць, А піва ім вяселіць душы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)