пачу́кваць
‘падскокваць; забаўляць каго-небудзь (дзіця)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пачу́кваю | пачу́кваем | |
| пачу́кваеш | пачу́кваеце | |
| пачу́квае | пачу́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| пачу́кваў | пачу́квалі | |
| пачу́квала | ||
| пачу́квала | ||
| Загадны лад | ||
| пачу́квай | пачу́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пачу́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)