бянё́хаць

‘забаўляць, няньчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бянё́хаю бянё́хаем
2-я ас. бянё́хаеш бянё́хаеце
3-я ас. бянё́хае бянё́хаюць
Прошлы час
м. бянё́хаў бянё́халі
ж. бянё́хала
н. бянё́хала
Загадны лад
2-я ас. бянё́хай бянё́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бянё́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)